Bir gün gelir de unuturmuş insana
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman 
    Beni unutma  
Çünkü ben her gece o saatlerde
Seni yaşar ve seni düşünürüm
Hayal içinde perişan yürürüm
Sen de karanlığın sustuğu yerde 
    Beni unutma  
O saatlerde serpilir gülüşün
Bir avuç su gibi içime, ey yar
Senin de başında o çılgın rüzgar
Deli deli esiverirse bir gün 
    Beni unutma  
Ben ayağımda çarık, elimde asa
Senin için şu yollara düşmüşüm
Senelerce sonra sana dönüşüm
Bir mahşer gününe de rastlasa 
    Beni unutma  
Hala duruyorsa yeşil elbisen
Onu bir gün benim için giy
Saksıdaki pembe karanfilde çiğ
Ve bahçende yorgun bir kuş görürsen 
    Beni unutma  
Büyük acılara tutuştuğum gün
Çok uzaklarda da olsan yine gel
Bu ölürcesine sevdiğine gel
Ne olur Tanrıya kavuştuğum gün
    Beni unutma..  

 bu gece....

birgün daha bitti 
seninle sensiz
gözümde yaşlar 
gökyüzü benim için ağlıyor 
bu gece...
yalnızlığıma ağlıyor 
sensiz kalışıma
bir hüzün var içimde,
sebebini tarif edemediğim
cigerim acıyor
içim yanıyor
gökyüzü benim için ağlıyor
bu gece...
gözyaşım yağmura karıştı
çaresizliğimin içinde,
bir girdaba düşmüşüm
kaybolup gidiyorum..
boğuluyorum ...
bu gece
ruhum yok oluyor ...
sen bilmiyorsun
gökyüzü bizim için ağlıyor 
bu gece.. 

HİÇBİR ŞEY İÇİN “BENİMDİR” DEME. SADECE “YANIMDADIR” DE. ÇÜNKÜ NE ALTIN, NE TOPRAK, NE PARA, NE SEVGİLİ,NE YAŞAM, NE ÖLÜM ACISI, NE HUZUR, NE KEDER, VE NE DE MUTLULUK HER ZAMAN SENİNLE KALMAZ VE HER ZAMAN SENİN OLMAZ. D. H. LAWRENCE